CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Rupaller, 10 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 10 mg rupatadyny (Rupatadinum) w postaci rupatadyny fumaranu.Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza Jedna tabletka zawiera 38 mg laktozy

jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka

Tabletki okrągłe, o jasnołososiowej barwie, o średnicy 6,35 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i pokrzywki u dorosłych i młodzieży(w wieku powyżej 12 lat).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 12 lat)

Zalecana dawka wynosi 10 mg (jedna tabletka) raz na dobę, z posiłkiem lub bez posiłku.

Pacjenci w podeszłym wieku

Należy zachować ostrożność podczas stosowania rupatadyny u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).

Dzieci

Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U dzieci w wieku od 2 do 11 lat zaleca się stosowanie rupatadyny w postaci roztworu doustnego o stężeniu 1 mg/ml.

Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby

Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, obecnie nie zaleca się stosowania rupatadyny u tych pacjentów.

Sposób podawania

Podanie doustne.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

1

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Nie zaleca się podawania rupatadyny z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).Należy unikać jednoczesnego stosowania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4, apodczas równoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 należyzachować ostrożność (patrz punkt 4.5).

Konieczne może być dostosowanie dawki substancji wrażliwych, które są substratami izoenzymuCYP3A4 (np. symwastatyna, lowastatyna) oraz substancji o wąskim indeksie terapeutycznym, które sąsubstratami dla izoenzymu CYP3A4 (np. cyklosporyna, takrolimus, syrolimus, ewerolimus,cyzapryd), ponieważ rupatadyna może zwiększać stężenie tych leków w osoczu (patrz punkt 4.5).

Bezpieczeństwo kardiologiczne stosowania rupatadyny było oceniane w dokładnym badaniuThorough QT/QTc. Rupatadyna w dawce do 10 razy większej niż dawka terapeutyczna nie wywieraławpływu na zapis EKG i w związku z tym nie budzi ona zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwakardiologicznego. Niemniej jednak, rupatadynę należy stosować z ostrożnością u pacjentów zestwierdzonym wydłużeniem odstępu QT, u pacjentów z niewyrównaną hipokaliemią, u pacjentów zeschorzeniami predysponującymi do wystąpienia arytmii, takimi jak: klinicznie znacząca bradykardia,ostre niedokrwienie mięśnia sercowego.

Rupatadynę należy stosować z ostrożnością u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i starsi). Chociażw badaniach klinicznych nie stwierdzono ogólnej różnicy w skuteczności lub bezpieczeństwiestosowania, nie można wykluczyć występowania zwiększonej wrażliwości u niektórych pacjentów wpodeszłym wieku, ze względu na niewielką liczbę pacjentów w podeszłym wieku włączonych dobadania (patrz punkt 5.2).

Odnośnie stosowania produktu u dzieci w wieku poniżej 12 lat oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, patrz punkt 4.2.

Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej w tym produkcie leczniczym, pacjenci z rzadkowystępującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złegowchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni stosować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji z rupatadyną w dawce 10 mg w postaci tabletek przeprowadzonowyłącznie u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).

Wpływ innych leków na rupatadynę

Należy unikać jednoczesnego stosowania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (np.itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, pozakonazol, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna,nefazodon), a podczas równoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami izoenzymuCYP3A4 (erytromycyna, flukonazol, diltiazem) należy zachować ostrożność.

Jednoczesne stosowanie rupatadyny w dawce 20 mg jednocześnie z ketokonazolem lub erytromycynązwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę, odpowiednio 10-krotnie i 2-3-krotnie. Zmiany tenie są związane z wpływem na odstęp odcinka QT lub ze zwiększeniem działań niepożądanych, wporównaniu do sytuacji, gdy te leki były stosowane oddzielnie.

Interakcja z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne podawanie soku grejpfrutowego zwiększa 3,5–

krotnie ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę. Dzieje się tak, ponieważ grejpfrut zawiera jedenlub więcej związków hamujących CYP3A4, co może zwiększać plazmatyczne stężenia lekówmetabolizowanych przez CYP3A4, takich jak rupatadyna. Ponadto zasugerowano, że grejpfrut możewpływać na jelitowy system transportu leków, taki jak glikoproteina P. Rupatadyny nie należystosować jednocześnie z sokiem grejpfrutowym.

2

Wpływ rupatadyny na inne leki

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania rupatadyny z innymimetabolizowanymi lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, gdyż wiedza dotycząca wpływurupatadyny na te leki jest ograniczona.

Interakcja z alkoholem: po podaniu z alkoholem, rupatadyna w dawce 10 mg miała minimalny wpływ

na wyniki niektórych testów sprawności psychoruchowej, chociaż nie różniły się one istotnie odobserwowanych po podaniu samego alkoholu. Dawka 20 mg nasilała zaburzenia spowodowaneprzyjęciem alkoholu.

Interakcje z lekami hamującymi czynność OUN (ośrodkowy układ nerwowy): tak jak w przypadku

innych leków przeciwhistaminowych, nie można wykluczyć interakcji z lekami hamującymi czynnośćOUN.

Interakcje ze statynami: podczas badań klinicznych z rupatadyną niezbyt często zgłaszano

bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinazy kreatynowej). Nie jest znane ryzykointerakcji ze statynami; niektóre z nich są również metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 układucytochromu P450. Z tego powodu, rupatadynę należy stosować z ostrożnością, jeśli jest podawanajednocześnie ze statynami.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania rupatadyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętachnie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodkai (lub) płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowaniaostrożności zaleca się unikanie stosowania rupatadyny w okresie ciąży.

Karmienie piersią

Rupatadyna przenika do mleka u zwierząt. Nie wiadomo, czy rupatadyna przenika do mlekakobiecego. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią lub przerwać leczenie rupatadynąbiorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla kobiety.

Płodność

Brak danych klinicznych dotyczących wpływu leku na płodności. Badania na zwierzętach wykazałyznaczące zmniejszenie płodności po narażeniu większym niż obserwowane u ludzi po podaniumaksymalnej dawki leczniczej (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt leczniczy nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakprzed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn należy zachować ostrożność, dopóki niezostanie ustalona indywidualna reakcja pacjenta na rupatadynę.

4.8 Działania niepożądane

W badaniach klinicznych rupatadyna w tabletkach w dawce 10 mg była stosowana u ponad 2025pacjentów (dorosłych i młodzieży), z których 120 stosowało rupatadynę przez co najmniej rok.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi, w kontrolowanych badaniach klinicznych,były: senność (9,5%), bóle głowy (6,9%) i zmęczenie (3,2%).

Większość działań niepożądanych obserwowanych podczas badań klinicznych było łagodnych doumiarkowanych i zazwyczaj nie wymagały one przerwania leczenia.

Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco:

• Często (≥1/100 do <1/10)

3

• Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) • Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000)

Częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych u pacjentów leczonych rupatadyną wtabletkach w dawce 10 mg w trakcie badań klinicznych i zgłoszeń spontanicznych była następująca:

• Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

− Niezbyt często: zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa • Zaburzenia układu immunologicznego

- Rzadko: reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne, obrzęk

naczynioruchowy i pokrzywka)* • Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

− Niezbyt często: zwiększenie łaknienia • Zaburzenia układu nerwowego

− Często: senność, ból głowy, zawroty głowy

− Niezbyt często: zaburzenia zdolności skupiania uwagi• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia− Niezbyt często: krwawienia z nosa, suchość błony śluzowej nosa, kaszel, suchość w gardle, bóle jamy ustnej i gardła

• Zaburzenia żołądka i jelit

− Często: suchość w jamie ustnej

− Niezbyt często: nudności, bóle w nadbrzuszu, biegunka, niestrawność, wymioty, bóle

brzucha, zaparcia

• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej − Niezbyt często: wysypka

• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości− Niezbyt często: bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania− Często: zmęczenie, astenia

− Niezbyt często: zwiększone pragnienie, złe samopoczucie, gorączka, drażliwość • Badania diagnostyczne

− Niezbyt często: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zwiększenie masy ciała

• Zaburzenia serca

− Rzadko: tachykardia i kołatanie serca*

* Przypadki tachykardii, kołatania serca i reakcji nadwrażliwości zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu rupatadyny 10 mg w postaci tabletek.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działańniepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowaniaproduktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszaćwszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu MonitorowaniaNiepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa:

https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Podczas badania klinicznego dotyczącego bezpieczeństwa stosowania, rupatadyna podawana w dawce 100 mg na dobę przez 6 dni była dobrze

4

tolerowana. Najczęściej występującym działaniem niepożądanym była senność. W razieprzypadkowego zażycia bardzo dużych dawek należy zastosować leczenie objawowe wraz zwymaganymi działaniami wspomagającymi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, kod ATC: R06A X28.

Rupatadyna jest lekiem przeciwhistaminowym drugiej generacji, długo działającym antagonistąhistaminy, o selektywnym działaniu antagonistycznym na obwodowe receptory H1. Niektóremetabolity (desloratadyna i jej hydroksylowane metabolity) zachowują działanie przeciwhistaminowei mogą częściowo przyczyniać się do ogólnej skuteczności produktu leczniczego.

W badaniach in vitro wykazano, że rupatadyna w dużym stężeniu hamuje degranulację komórektucznych, indukowaną przez bodźce immunologiczne i nieimmunologiczne, jak również hamujeuwalnianie cytokin, zwłaszcza TNFα (czynnika obumierania guza), przez ludzkie komórki tuczne imonocyty. Kliniczne znaczenie tych obserwacji wymaga dalszego potwierdzenia.

Badania kliniczne z udziałem ochotników (n=375) i pacjentów (n=2650) z alergicznym zapaleniembłony śluzowej nosa i przewlekłą pokrzywką idiopatyczną nie wykazały znaczącego wpływurupatadyny podawanej w dawkach od 2 mg do 100 mg na zapis elektrokardiograficzny.

Przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną badano jako kliniczny model zmian pokrzywkowych, ze względuna podobną patofizjologię leżącą u podłoża tych stanów, niezależnie od ich etiologii, a także zewzględu na możliwość łatwiejszej kwalifikacji prospektywnej przewlekle chorych pacjentów. Zewzględu na to, że uwalnianie histaminy jest czynnikiem, który powoduje wystąpienie wszystkichchorób pokrzywkowych, można oczekiwać, że rupatadyna będzie skuteczna w łagodzeniu objawówinnych zmian pokrzywkowych, nie tylko przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, zgodnie z klinicznymizaleceniami.

W badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów z przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, rupatadynabyła skuteczna w zmniejszaniu średnich wartości wskaźnika świądu po 4 tygodniach leczenia, wstosunku do wartości początkowej (zmiana w stosunku do wartości początkowej: rupatadyna 57,5%,placebo 44,9%) oraz zmniejszaniu średniej liczby bąbli pokrzywkowych (54,3% w porównaniu do39,7%).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie i dostępność biologiczna

Po podaniu doustnym rupatadyna jest szybko wchłaniana, a tmax występuje około 0,75 godziny popodaniu. Po jednorazowym, doustnym podaniu dawki 10 mg, średnie Cmax wynosiło 2,6 ng/ml, a pojednorazowym, doustnym podaniu dawki 20 mg - 4,6 ng/ml. Farmakokinetyka rupatadyny byłaliniowa w zakresie dawek od 10 do 20 mg po podaniu jednorazowym i wielokrotnym. Po podaniudawki 10 mg raz na dobę przez 7 dni, średnie Cmax wynosiło 3,8 ng/ml. Stężenie w osoczu zmniejszałosię dwuwykładniczo, ze średnim okresem półtrwania w fazie eliminacji wynoszącym 5,9 godziny.Stopień wiązania rupatadyny z białkami osocza wynosił 98,5-99%.

Rupatadyny nigdy nie podawano u ludzi dożylnie i nie są dostępne dane dotyczące bezwzględnej dostępności biologicznej rupatadyny.

Wpływ spożywania pokarmu

Spożywanie pokarmu zwiększało ogólnoustrojową ekspozycję (AUC) na rupatadynę o około 23%.Ekspozycja na jeden z jej aktywnych metabolitów i na główny nieaktywny metabolit była praktycznietaka sama (zmniejszenie odpowiednio o około 5% i 3%). Czas, po którym osiągnięte zostało

5

maksymalne stężenie rupatadyny w osoczu (tmax) wydłużył się o 1 godzinę. Spożywanie pokarmu niemiało wpływu na maksymalne stężenie w osoczu (Cmax). Te różnice nie miały znaczenia klinicznego.

Metabolizm i eliminacja

W badaniu dotyczącym wydalania leku u ludzi (40 mg rupatadyny znakowanej 14C) 34,6%radioaktywności wykryto w moczu, a 60,9% w kale w ciągu 7 dni. Rupatadyna podawana doustniepodlega w znaczącym stopniu metabolizmowi pierwszego przejścia. W moczu i w kale stwierdzanonieznaczne ilości niezmienionej substancji czynnej. Oznacza to, że rupatadyna jest niemal całkowiciemetabolizowana. Aktywne metabolity, desloratadyna i inne hydroksylowane pochodne, stanowiłyodpowiednio 27% i 48% całkowitej ekspozycji ogólnoustrojowej substancji czynnych. Badaniametabolizmu in vitro z zastosowaniem mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że rupatadyna jestmetabolizowana głównie przez cytochrom P450 (CYP 3A4).

Szczególne grupy pacjentów

W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, przeprowadzonym w celu porównania wyników umłodych osób dorosłych oraz u osób w podeszłym wieku, wartości AUC i Cmax dla rupatadyny byływiększe u osób w podeszłym wieku, niż u osób młodszych. Prawdopodobnie jest to spowodowanezmniejszonym wątrobowym metabolizmem pierwszego przejścia u osób w podeszłym wieku. Różnicete nie były obserwowane w przypadku metabolitów. Średni okres półtrwania rupatadyny w fazieeliminacji wynosił odpowiednio 8,7 godz. u ochotników w podeszłym wieku i 5,9 godz. u młodychochotników. W związku z tym, że wyniki dla rupatadyny i jej metabolitów nie miały znaczeniaklinicznego, stwierdzono, że nie jest konieczne dostosowanie dawki u osób w podeszłym wiekuprzyjmujących dawkę 10 mg.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych, badańtoksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczegonie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.

U różnych gatunków zwierząt, takich jak szczury, świnki morskie i psy, rupatadyna w dawce ponad100 razy większej niż zalecana dawka kliniczna (10 mg) nie powodowała wydłużenia odstępu QTc aniQRS i nie powodowała zaburzeń rytmu serca. Rupatadyna i jeden z jej głównych, aktywnychmetabolitów u człowieka, 3-hydroksydesloratadyna, w stężeniach co najmniej 2000 razy większychniż Cmax występujące u ludzi po podaniu dawki 10 mg, nie wpływały na potencjały czynnościowe wewłóknach Purkiniego izolowanych z serca psa. W badaniu oceniającym wpływ na sklonowany ludzkikanał potasowy kodowany przez gen HERG stwierdzono, że rupatadyna w stężeniu 1685 razywiększym niż Cmax występujące po podaniu dawki 10 mg rupatadyny blokowała ten kanał.Desloratadyna, metabolit o największej aktywności, w stężeniu 10 mikromoli nie wywierała działania.Badania dotyczące dystrybucji tkankowej u szczurów, przeprowadzone z zastosowaniem rupatadynyznakowanej radioaktywnie wykazały, że rupatadyna nie kumuluje się w tkance serca.

U szczurów, po podaniu dużej dawki wynoszącej 120 mg/kg mc. na dobę, po której Cmax było 268 razywiększe niż oznaczane u ludzi po podaniu dawki leczniczej (10 mg/dobę), występowało znaczącezmniejszenie płodności u samców i samic. Toksyczność dla płodu (opóźnienie wzrostu, niecałkowitekostnienie, niewielkie wady kośćca) była zgłaszana u szczurów tylko po podaniu dawek toksycznychdla matek (25 i 120 mg/kg mc. na dobę). U królików, po podaniu dawek do 100 mg/kg mc., nieobserwowano dowodów na toksyczny wpływ na rozwój potomstwa. Dawka, która nie powodowałaszkodliwego wpływu na rozwój potomstwa, wynosiła 5 mg/kg mc. na dobę u szczurów oraz 100mg/kg mc. na dobę u królików. Po zastosowaniu tych dawek uzyskano Cmax odpowiednio 45 i 116 razywiększe niż oznaczane u ludzi po podaniu dawki leczniczej (10 mg/dobę).

6

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna

Celuloza mikrokrystaliczna PH 102Skrobia żelowana, kukurydzianaŻelaza tlenek czerwony (E172)Żelaza tlenek żółty (E172) Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku. Opakowania po 20, 30, 50 i 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Farmak International Sp. z o.o.Aleja Jana Pawła II 2200-133 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 24765

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24.05.2018 r

7

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

8